ابطحی ع، 1371. حد تحمل گیاهان به شوری. نشریه فنی شماره 16. بخش خاک‌شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
امامی ع، 1375. شرح روش های تجزیه گیاه (جلد اول). نشریه شماره 982، موسسه تحقیقات خاک وآب، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، وزارت کشاورزی، تهران، ایران. 128 صفحه.
تدین‌نژاد م، 1384. تعیین وضعیت تغذیهای خیارسبز گلخانه‌ای توسط روش انحراف از درصد بهینه (DOP) در برخی از گلخانه‌های اصفهان. گزارش نهایی طرح تحقیقاتی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران. 30 صفحه.
ثواقبی غ‌ر، ملکوتی م‌ج و اردلان م، 1378. کاربرد روش انحراف از درصد بهینه (DOP) در تعیین تعادل تغذیهای گندم. نشریه 1091، مؤسسه تحقیقات خاک و آب، تهران، ایران. 9 صفحه.
دردی‌پور ا، امامی پ و دریاشناس ع‌م، 1391. ارزیابی تعادل تغذیهای در باغهای هلو با روش انحراف از درصد بهینه (DOP). مجله مدیریت خاک و تولید پایدار، جلد 2، شماره1، صفحههای 79 تا 94.
دریاشناس ع‌م و ثقفی ک، 1389. تعیین و ارزیابی نرم‌های استاندارد عناصر غذایی به‌روش CND برای بهینه‌سازی توصیه‌های کودی در چغندرقند. اولین کنگره چالش‌های کود در ایران: نیم قرن مصرف کود. 12 -10 اسفند، هتل المپیک، تهران، ایران.
حسینی ی، 1389. بررسی مصرف کود در اراضی زراعی استان هرمزگان. اولین کنگره چالش‌های کود در ایران: نیم قرن مصرف کود. 12-10 اسفند، هتل المپیک، تهران، ایران.
حسینی ی ،1385. بررسی وضعیت تغذیهای لیموترش در باغهای میناب و رودان برای تعیین مناسب‌ترین رابطه بین تغذیه و عملکرد آن.گزارش نهایی طرح تحقیقاتی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران. 37 صفحه.
گودرزی ک‌ا، 1386. بررسی رابطه شاخص تعادل غذایی با عملکرد و برخی از خصوصیات کیفی انگور. نهال و بذر، جلد 23، شماره1، صفحههای 75 تا 85.
سجادی ا‌س، 1375. تعیین حد متعادل عناصر غذایی در چغندر قند با روش DRIS. نشریه 984، مؤسسه تحقیقات خاک و آب، تهران، ایران، 43 صفحه.
علائی یزدی ف و برزگری فیروزآبادی غ‌ر،1380. تفسیر نتایج آزمون و مدیریت حاصلخیزی خاک. دفتر تولید برنامه‌ها و انتشارات فنی مدیریت آموزش و ترویج. سازمان جهاد کشاورزی استان یزد، یزد، ایران.
صمدی ع و مجیدی ع، 1389. تعیین اعداد مرجع روش تلفیقی تشخیص و توصیه (DRIS) و مقایسه آن با روش انحراف از درصد بهینه (DOP) در انگور سفید بیدانه. مجله پژوهش‌های خاک (علوم خاک و آب)، جلد 24، شماره2، صفحههای 89 تا 105.
ملکوتی م‌ج و طباطبایی س‌ج، 1378. تغذیه صحیح درختان میوه. نشر آموزش کشاورزی. معاونت آموزش و تجهیز نیروی انسانی، سازمان تات، کرج، ایران.
میران ن و صمدی ع، 1391. ارزیابی وضعیت تغذیهای چغندر قند با استفاده از روش DRIS و مقایسه آن با روش DOP در استان آذربایجان غربی. مجله علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی، علوم آب و خاک، جلد 16، شماره61، صفحههای 197 تا 206.
Erner Y, Cohen A and Magen H, 1999. Fertilizing for Higher Yield Citrus. 2nd revised ed, IPI Bull. No. 4. International Potash Institute Basel, Switzerland.
Hosseini Y, Basirat M, Saleh J, Reza Zadeh R, Askari AH and Ghoryshi M, 2014. Assessment of nutritional status in date palm (Phoenix dactylifera) orchards of cv. Piarom through deviation from optimum percentage (DOP) method. Pp. 459-463. Proceeding of the Fifth International Date Palm Conference. 16 - 18 March., Abu Dhabi, United Arab Emirates.
Montanes L, Heras L, Abadia J and Sans M, 1993. Plant analysis interpretation based on a new index: deviation from optimum percentage (DOP). Journal of Plant Nutrition 16: 1289-1308.
Sanz M, 1999. Evaluation of interpretation of DRIS system during growing season of the peach tree: comparison with DOP method. Communications in Soil Science and Plant Analysis 30(7&8): 1025-1036.
Sharma J, Shikhamany SD, Singh RK and Raghupathi HB, 2005. Diagnosis of nutrient imbalance in Thompson seedless grape grafted on Dog Ridge rootstock by DRIS. Soil Science and Plant Analysis36: 2823-2838.
Srivastava SK, 2012. Advances in Citrus Nutrition. Springer Dordrecht Heidelberg New York London. 475 P.
Sumner ME, 1990. Advances in the use and application of plant analysis. Communications in Soil Science and Plant Analysis 21(13-16): 1409-1430.
Troeh FR and Thompson LM, 2005. Soils and Soil Fertility. Sixth Edition. Blackwell publishing, Towa, USA.
)