نویسندگان
1 گروه مهندسی آب، دانشگاه بوعلی سینا
2 استادیار سازه های آبی، گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
3 دانشیار منابع آب، گروه مهندسی آب، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه
چکیده
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
In this study, a hybrid model was developed in order to approximate the discharge coefficient of side weirs located on converging channels for first time. In other words, the ANFIS network was optimized by means of the Firefly Algorithm (FA). After that, six ANFIS and ANFIS-FA models were defined by input parameters. In addition, in this study, the Monte Carlo simulation was employed to study the modeling accuracy. Furthermore, the k-fold cross validation approach was implemented for validating the modeling results. By analyzing the modeling results, it was concluded that hybrid models are more accurate than ANFIS models. The superior model simulated the discharge coefficient values with reasonable accuracy. For example, the values of R2, MAE and RMSE for the superior model were calculated 0.003, 0.011 and 0.015, respectively. Also, about 98% of the superior model results have an error less than 12%. According to the uncertainty analysis results, the superior model had an overestimated performance. A sensitivity analysis indicated that the flow Froude number at the side weir downstream is the most effective input parameter.
کلیدواژهها [English]
سرریزهای جانبی کاربرد بسیار وسیعی در مهندسی آب، سازههای هیدرولیکی و مهندسی محیط زیست دارند و برای کنترل سطح جریان در سیستمهای زهکشی، جمع آوری فاضلاب و شبکههای آبیاری مورد استفاده قرار میگیرند. مطالعات آزمایشگاهی، تئوریک و عددی مختلفی در ارتباط با جریان در داخل کانالهای دارای سرریزجانبی انجام گرفته است. به عنوان مثال باقری و همکاران (2014) در یک مطالعه آزمایشگاهی مشخصات هیدرولیکی سرریزهای جانبی مستطیلی را مورد مطالعه قرار دادند. امیراقلو و همکاران (2017) تاثیر گردابهها در دهانه سرریزهای جانبی کنگرهای ذوزنقهای مشخصات هیدرولیکی این نوع از سازههای انحرافی از قبیل ظرفیت آبگذری و آبشستگی را مورد مطالعه آزمایشگاهی قرار دادند. مارانزونی و همکاران (2017) در یک مطالعه آزمایشگاهی مشخصات هیدرولیکی سرریزهای جانبی
مستطیلی در داخل کانال همگرا را مورد بررسی قرار دادند. آنها نشان دادند که همگرایی کانال اصلی باعث افزایش قابل توجه کارایی سرریز جانبی میشود.
اخیرا الگوریتمهای محاسبات نرم و هوش مصنوعی برای شبیهسازی مسائل مختلف هیدرولیکی استفاده شدهاند. به عنوان مثال ابتهاج و همکاران (2015) با استفاده برنامهنویسی بیان ژن مقادیر ضریب دبی سرریزهای جانبی مستطیلی واقع بر مجاری مستطیلی شبیهسازی نمودند. آنها یک رابطه برای تخمین ضریب دبی پیشنهاد دادند. خوشبین و همکاران (2016) با استفاده از یک الگوریتم هیبریدی ضریب دبی سرریزهای جانبی مستطیلی را مدلسازی نمودند. همچنین عظیمی و همکاران (2017) به کمک ماشین آموزش نیرومند ضریب دبی سرریزهای جانبی بر روی مجاری ذوزنقهای پیشبینی نمودند. آنها با تحلیل حساسیت پارامترهای
موثر بر روی ضریب دبی را شناسایی کردند. همچنین آنها یک ماتریس برای محاسبه ضریب دبی سرریزهای جانبی مستطیلی بر روی کانال ذوزنقهای شکل ارائه نمودند. عظیمی و همکاران (a2019) مقادیر ضریب دبی سرریزهای جانبی واقع بر کانالهای ذوزنقهی برای شرایط جریان زیربحرانی را توسط مدل ماشین بردار پشتیبان تخمین زدند. آنها نشان دادند که عدد فرود موثرترین پارامتر ورودی جهت مدلسازی ضریب دبی بود. علاوه بر این زارعی و همکاران (2020) ضریب دبی سرریزهای جانبی واقع بر کانالهای همگرا را توسط ماشین آموزش نیرومند پیشبینی نمودند. آنها شش مدل ماشین آموزش نیرومند تعریف کردند و با اجرای یک تحلیل حساسیت، مدل برتر و مهمترین پارامتر ورودی را معرفی کردند.
با بررسی مطالعات گذشتگان مشاهده میشود که مدلسازی ضریب دبی سرریزهای جانبی واقع بر مجاری همگرا تاکنون توسط مدلهای هیبریدی انجام نشده است. در این مطالعه برای اولین بار یک مدل فرا ابتکاری برای تخمین ضریب دبی سرریزهای جانبی واقع بر کانالهای همگرا توسعه داده میشود. برای این منظور شبکه ANFIS توسط الگوریتم کرم شبتاب بهینه سازی میشود. سپس با توجه به پارامترهای ورودی، 6 مدل متمایز معرفی شده و با تجزیه وتحلیل نتایج مدلسازی، مدل برتر و موثرترین پارامتر معرفی میشود.