p. 1−16
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 19−32
2717-3755
Vol.23/No.4
) میانگین وزنی قطر خاکدانهها (MWD) به میزان 4/193 و 8/288 درصد، منافذ مزو به میزان 7/49 و 9/25 و منافذ میکرو به میزان 5/5 و 6/19 درصد، رطوبت ظرفیت مزرعهای (FC) به میزان 1/14 و 1/35 درصد، رطوبت نقطه پژمردگی دائم (PWP) به میزان 4/12 و 6/22 درصد، آب قابل استفاده (AWC) به میزان 9/14 و 3/41 درصد و کاهش جرم مخصوص ظاهری (Db) به میزان 1/4 و 8 درصد، منافذ ماکرو به میزان 2/10 و 1/14 درصد و هدایت هیدرولیکی اشباع (Ks) به میزان 4/52 و 8/70 درصد نسبت به شاهد گردیدند. مقدار جذب فسفر در اثر همزیستی با قارچهای GE و GI نسبت به شاهد به ترتیب حدود 2/1089 و 8/600 درصد و مقدار جذب پتاسیم حدود 5/811 و 2/506 درصد در اندامهوایی گوجهفرنگی افزایش یافت. میتوان نتیجه گرفت همزیستی میکوریزی به عنوان یک روش بیولوژیک و پایدار باعث ارتقای کیفیت فیزیکی و شیمیایی در خاک درشت بافت میگردد.
]]>
p. 33−43
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 45−57
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 59−72
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 73−86
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 87−103
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 105−116
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 117−128
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 131−140
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 143−158
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 159−175
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 177−187
2717-3755
Vol.23/No.4
قابلجذب کم (Olsen-P ≤ 5 mg/kg) در دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. میزان نیتروژن مصرفی در تمامی تیمارها ثابت و برابر 100 میلیگرم بر کیلوگرم بود. نتایج نشان داد که کاربرد DMPP همراه با کود سولفات نیترات آمونیوم در سطوح فسفر 60 و 90 میلیگرم در کیلوگرم منجر به افزایش معنیدار (p≤0.05) تعداد کل دانه در هر گلدان و وزن هزار دانه گندم و در همه سطوح فسفر منجر به افزایش معنیدار عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه گندم در مقایسه با مصرف این کود بدون بازدارنده DMPP شد. بر اساس نتایج بدست آمده کاربرد بازدارنده نیتراتسازی DMPP به خصوص همراه با کود سولفات نیترات آمونیوم منجر به افزایش معنیدار درصد پروتئین و غلظت روی در دانه گندم و کاهش نسبت مولاری اسید فیتیک به روی دانه شد. همچنین افزایش فسفر کاربردی، منجر به افزایش معنیدار (p≤0.05) عملکرد بیولوژیک و درصد پروتئین دانه گندم شد. بر اساس نتایج این پژوهش کاربرد بازدارنده نیتراتسازی DMPP به همراه کود سولفات نیترات آمونیوم برای افزایش عملکرد کمی و کیفی در گندم قابل توصیه است.
]]>
p. 189−201
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 203−214
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 215−233
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 235−248
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 251−264
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 265−276
2717-3755
Vol.23/No.4
p. 277−289
2717-3755
Vol.23/No.4