کاراندیش, فاطمه, شاهنظری, علی. (1393). پهنهبندی شوری خاک در محدوده ریشه ذرت تحت تیمارهای مختلف آبیاری
با استفاده از زمینآمار. دانش آب و خاک, 24(2), 243-256.
فاطمه کاراندیش; علی شاهنظری. "پهنهبندی شوری خاک در محدوده ریشه ذرت تحت تیمارهای مختلف آبیاری
با استفاده از زمینآمار". دانش آب و خاک, 24, 2, 1393, 243-256.
کاراندیش, فاطمه, شاهنظری, علی. (1393). 'پهنهبندی شوری خاک در محدوده ریشه ذرت تحت تیمارهای مختلف آبیاری
با استفاده از زمینآمار', دانش آب و خاک, 24(2), pp. 243-256.
کاراندیش, فاطمه, شاهنظری, علی. پهنهبندی شوری خاک در محدوده ریشه ذرت تحت تیمارهای مختلف آبیاری
با استفاده از زمینآمار. دانش آب و خاک, 1393; 24(2): 243-256.
پهنهبندی شوری خاک در محدوده ریشه ذرت تحت تیمارهای مختلف آبیاری
با استفاده از زمینآمار
مطالعه در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی با سه تیمار آبیاری کامل و آبیاری ناقص ریشه در دو سطح 75 و 55 درصد آبیاری کامل و با سه تکرار جهت ارزیابی روشهای کریجینگ، کوکریجینگ و میانگین متحرک وزنی در تعیین توزیع مکانی هدایت الکتریکی خاک صورت گرفت. مقادیر هدایت الکتریکی خاک به عنوان مهمترین معیار شوری خاک با استفاده از سنسورهای Decagon 5TE اندازهگیری شد. سپس با استفاده از رابطه استخراج شده بین میزان رطوبت و هدایت الکتریکی خاک، و بر اساس دادههای رطوبت بدست آمده با استفاده از شبکه منظم سنسورهای IDRGSMST2، پهنهبندی هدایت الکتریکی در محدوده ریشه در تمام تیمارها انجام شد. نتایج آنالیز واریوگرامها نشان داد که میزان شعاع تاثیر در تمام تیمارها بیشتر از حداکثر فاصله مکانی بین دادههای مشاهدهای بود. مقایسه مقادیر مشاهدهای و برآورد شده هدایت الکتریکی با استفاده از روشهای زمینآمار و بر اساس شاخصهای جذر میانگین مربعات خطا (RMSE)، میانگین خطای مطلق (MAE)، میانگین خطای انحراف (MBE) و شاخص همخوانی (d)، در این مطالعه نشان داد که همخوانی خوبی بین مقادیر دو سری داده مذکور وجود داشته است. نتایج آزمون دانکن در سطح احتمال 5% نشان داد که میزان شاخصهای ارزیابی در روش کریجینگ در تمام تیمارها در حد معنیداری کمتر از سایر روشها بوده و روش کوکریجینگ در رتبه دوم قرار دارد. همچنین اختلاف معنیداری در نتایج روش کوکریجینگ با لحاظ نمودن همزمان هدایت الکتریکی با یکی از متغیرهای دما و رطوبت به عنوان ورودی مدل، وجود نداشت.
Zone Classification of Soil Salinity in Maize Root Zone Under Different Irrigation Treatments Using Geostatistical Methods
نویسندگان [English]
Fatemeh Karandish؛ Ali Shahnazari
چکیده [English]
This study was carried out as a complete block design with three treatments including, full irrigation, partial root-zone drying in two levels at 75% and 55% of full irrigation to evaluate three Geostatistical methods including Kriging, CoKriging and Weighting Moving Average for interpolating the values of soil electrical conductivity, as the best index for soil salinity. Soil electrical conductivity (EC) was measured using Decagon 5TE TDR sensors. Then zone classification maps of the EC were prepared using a linear relation between EC and soil water content values measured by IDRG SMS T2 sensors. Results of the variograms analysis showed that the effective range of variograms was higher than the maximum space between observed points in the all treatments. Comparing the observed and Geostatistical estimated values of EC based on the evaluation criteria including root mean square error (RMSE), mean bias error (MBE), mean absolute error (MAE) and index of agreement (d) showed that there was a good agreement between observed and estimated EC values. Duncan test at 5% probability level showed that values of the evaluation criteria for the Kriging method were significantly lower than those for the other methods at the all treatments, and CoKriging method ranked as the second method (p≤0.05). Also there was no significant difference between the Cokriging methods by simultaneous consideration of the electricul conductivity with one of the temperature or soil moisture covariates as the model input.
کلیدواژه‌ها [English]
Cokriging, EC, Kriging, Partial root zone drying, Spatial structure
ابتدای صفحه